LA SIGALA ‘N PARADIZ , Gianni Regalzi

by, Gianni Regalzi

U stava nòcc e dì setà ‘n s’la porta 
còn la sigala ‘n buca semper smorta 
la barba l’era biònca cme faren-na 
e alziva an ti sò ògg ina gròn pen-na. 

S’l’avghiva cucadёn cu s’auzinava, 
al fava finta ‘d niente e us girava, 
ma se a pasava mé, ancura am viz, 
um regalava semp in bèll suriz. 

D’allura u j’è pasà tònt ad cul temp, 
ma um smea ch’ ui sea ammac pasà ‘n mument. 
Chissa che fen ch’l’à facc cul car vègёt 
cu stava semp setà ‘n su sò scagnёt 

d’istà, d’invèr, davanti a cula porta 
con la sigala ‘n buca semper smorta? 
J’è di mument che propi tònt um mònca 
l’è quònd ch’a vigh an ciel ‘na niula biònca 
e a pens ch’la sea la füm d’la sò sigala 
che forsa ‘n Paradiš u l’à ‘nviscaja. 

Lisòndria, 11 Mars 2006 
Gianni Regalzi 
(El fiò del Bosc e l’anvud du Smoj) 


LA SIGALA IN PARADISO 

Stava notte e giorno seduto davanti alla porta 
Con la Sigala in bocca sempre spenta 
La barba era bianca come farina 
E leggevo nei suoi occhi una gran pena. 

Se vedeva qualcuno che si avvicinava 
Incurante si voltava dall’altra parte, 
ma se passavo io, ancora mi ricordo, 
mi regalava sempre un bel sorriso. 


D’allora è trascorso tanto tempo, 
ma sembra sia passato solo un momento. 
Chissà che fina ha fatto quel caro vecchietto 
che stava sempre seduto sul suo sgabello 

d’estate, d’inverno, davanti quella porta 
con la sigala in bocca sempre spenta? 
Ci sono dei momenti che mi manca tanto 
è quando vedo in cielo una nuvola bianca 
e penso che sia il fumo della sua “SIGALA” 
che forse in Paradiso, l’ha accesa. 


foto di (Gianni Regalzi)

Commenti

Post più popolari